Tο προφητικό (γραμμένο το 1992) και άκρως επίκαιρο τραγούδι "Ο Ύμνος του Μάαστριχτ" του τραγουδοποιού Θανάση Γκαϊφύλλια "Ο Ύμνος του Μάαστριχτ" του τραγουδοποιού Θανάση Γκαϊφύλλια.
Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι
και λοιποί ιθαγενείς
χώρεσαν σ' ένα τσουβάλι
και στον πάτο του εμείς.
Εμείς βάλαμε υποθήκη
από Κρήτη μέχρι Έβρο
κι αφού μπήκαμε στα χρέη
έτσι γίναμε Ευρωπαίοι.
Άλλοι κάναν τα παζάρια
εν τω μέσω της νυκτός
κι όταν έφτασε η ώρα
να 'ρθει ο λογαριασμός
παραλήπτης πάντα ο ίδιος
ο υπέροχος λαός
ο λεβέντης ο λαός.
Παραλήπτης πάντα ο ίδιος
το κορόιδο ο λαός.
Νοιώθω λίγο σαν χαϊβάνι
πίσω απ' τ' ώριμο καρότο
λαχανιάζω και ιδρώνω
για τη τσέπη τους γ@μɷτ⓪
και μου λεν κάτι τζιμάνια
-είναι θέμα υπομονής,
οι κουτόφραγκοι στο μέλλον
θα 'ναι υπό και τούρλα εμείς.-
Λες να είμαι τέτοια μάρκα
και κανείς να μη το ξέρει
και να κρύβω τη μαγκιά μου
πίσω απ' τ' απλωμένο χέρι.
Όταν κάτσει με τους λύκους
στο τραπέζι ο καθείς
σίγουρα θ' αφήσει πίσω
μαυροφόρους συγγενείς.
Από την περίφημη "μουσική κατάληψη" στο Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας στις 23/06/1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου